1- Bob tarayıcıya bir URL girer ve enter tuşuna basar. Sonra ne olur ?
- URL, universal resource locator, anlamına gelir ve dört bölümden oluşur.
- Birincisi Şema Schema, http:// . Bu, tarayıcıya HTTP adı verilen bir protokol kullanarak sunucuya bağlanmasını söyler. Diğer bir yaygın şema HTTPS'dir. HTTPS ile bağlantı şifrelenir.
-URL'nin ikinci kısmı bir Domaindir. Yukarıdaki örnekte example.com sitenin domain ismidir.
-URL'nin üçüncü kısmı Path dir ve dördüncü kısmı Resourcedir. Bu ikisi arasındaki fark genellikle çok net değildir: Directory ve File olarak düşünülebilir.
- Browserin servera nasıl ulaşacağını bilmesi gerekiyor. Bu örnekte example.com domain ismidir. DNS lookup adı verilen bir işlemle yapılır. (Domain Name System). İnternetin telefon rehberi gibi düşünebiliriz. DNS, alan adlarını IP Adreslerine çevirir, böylece browserlar resourceleri yükleyebilir.
2-Lookup sürecini hızlandırmak için, DNS bilgileri büyük ölçüde önbelleğe alınır. İlk olarak, browserin kendisi kısa bir süre için önbelleğe alır. Ve eğer bu bilgi browserda değilse, işletim sisteminden bunu ister. işletim sistemininde bunun için bir önbelleği vardır. Bu da cevabı kısa bir süre için tutar..
2.1Artık işletim sisteminde yoksa, internetten bir DNS resolvera (DNS çözümleyici) sorgu yapar. Bu, IP Adresi çözümlenene kadar bir request zinciri başlatır. Bu işlemin DNS alt yapısındaki birçok sunucuyu içerdiğini ve yanıtın her adımda önbelleğe alındığını unutmamak gerekir. Şimdi nihayet browserimiz , Serverin IP Adresine sahip.(example.com un IP adresine ulaşılmış oldıu.)
3- Browserimiz elde ettiği IP Adresini kullanarak server ile TCP bağlantısı kurar. TCP Bağlantısı kurmakla ilgili bir hand shake yapılır. Bu hand shakenin tamamlanması için birkaç ağ gidiş gelişi gerekir. Hızlı loadinge devam etmek için, modern tarayıcılar keep-alive bağlantısı adı verilen bir şey kullanarak sunucuya kurulmuş bir TCP Bağlantısını mümkün olduğu kadar yeniden kullanmayı dener. Unutulmaması gereken bir nokta, eğer protokol HTTPS ise, yeni bir bağlantı kurma süreci daha da karmaşıktır.
Browser ve server arasında şifreli bağlantı kurmak için SSL/TLS adı verilen karmaşık bir işlem gerektirir. Hand shake maliyetlidir ve browserlar , maliyeti düşürmeye çalışmak için SSL Oturumu devam ettirme gibi hileler kullanır.
4 - 5 Son olarak browser, kurulan TCP Bağlantısı üzerinden servera bir HTTP requesti gönderir. HTTP'nin kendisi çok basit bir protokoldür. Server requesti işler ve geriye bir response gönderir.
6- Browsert responsu alır ve html içeriğini render eder. Çoğu zaman javascript paketleri ve images gibi yüklenecek ek resourceler de vardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder