Aşağıdaki gibi farklı parametrelere sahip bir çok constructera sahip bir Employe sınıfı oluşturacağımızı varsayarsak; Her bir özellik için yeni bir constructer oluşturmamız gerekecektir.
Sıklıkla nesneler dolayısıylada yaratılmaları karmaşıktır.
Böyle karmaşık nesneleri constructerla yaratmak yerine süreç içerisinde yaratılmasını, yani teker teker eklenerek inşa edilmesini önerir.
Böyle karmaşık nesneleri constructerla yaratmak yerine süreç içerisinde yaratılmasını, yani teker teker eklenerek inşa edilmesini önerir.
Bir nesnenin karmaşık olduğunun en temel göstergesi, çok parametre alan constructerlarının olmasıdır.
En basit haliyle Builder, nesnenin varsayılan constructırını çağırıp sonrasında SET metotlarıyla nesneyi bina eder ve oluşan nesneyi istemciye geri döndürür.
Builder kalıbının amacı, karmaşık olan nesne yaratma sürecini yönetmektir.
Factory Method ve Abstract Factory kalıpları ise sadece nesne yaratma sorumluluğunu devir almak içindir. Nesne tabanlı programlamanın özü sınıflara dayanır.
Sınıflardan nesneler yaratırız. Bunu yapmak için de constructorları kullanırız.
Sınıfımızda bulunan field sayısı fazla olursa bundan dolayı birden çok constructora ihtiyaç duyabiliriz.
Haliyle her bir field eklendiğinde yeni bir constructor ekleme ihtiyacı hissedebiliriz.
Çünkü nesneyi oluştururken hangi field başta atama yapılacak ya da yapılmayacak bilemeyebiliriz.
İşte bu uzayıp giden parametre sayısından, karmaşık constructorlardan kurtarmak için Builder Pattern güzel bir çözüm sunuyor
Ne zaman kullanılmalı ?
- Dinamik olarak farklı parametrelerle birden çok constructer tanımlamamız gerektiğinde
- Karmaşık bir nesne oluşturduğumuzda büyük adımları daha küçük adımlara ayırmamız gerektiğinde
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder